Akılbozan yaylasına tarassut hırtosu yolladık. Ertek kıvamında, mahlek hükmünde cevaiz verdik eline. El sevindi, iller taşındı. Taş taş olalı böyle titrememişti. Heyhat, ucunda hangi eşbar hanende diye sordular.
Elcevap, hilabent suktesini bilmez misiniz? idi.
Amma velakin sükut bulan tepelerden sis saldılar.
O sis bugüne değin kalkmamıştır.
Solusan bi türlü, solumasan salçasız gulaş...
No comments:
Post a Comment